فاستو پوکار:
متولد 1939 میلادی و از بزرگان حقوق ایتالیا است و همچنین مدتی در آکادمی حقوق بین الملل لاهه به تدریس پرداخته است و جزء اعضا و خزانه دار مؤسسه حقوق بین ااملل نیز می باشد.
پوکار چندین بار در هیئت ایتالیایی در مجمع عمومی سازمان ملل متحد در نیویورک و کمیسیون حقوق بشر سازمان ملل متحد در ژنو خدمت کرد. او همچنین به عنوان نماینده ایتالیایی در کمیته سازمان ملل در مورد استفاده صلح آمیز از فضا و کمیته فرعی حقوقی آن خدمت کرد.
او در سال 1999 به عنوان قاضی در دادگاه کیفری بین‌المللی برای یوگسلاوی سابق (ICTY) منصوب شد و از نوامبر 2003 تا نوامبر 2005 نایب رئیس دادگاه و از نوامبر 2005 تا نوامبر 2008 رئیس دادگاه بود. در سال 2017، پوکار به عنوان قاضی موقت دیوان بین المللی دادگستری (ICJ) در پرونده بین اوکراین و فدراسیون روسیه منصوب شد . از سال 2012 پوکار رئیس موسسه بین المللی حقوق بشردوستانه (سانرمو، ایتالیا) است. پوکار دکتر افتخاری از دانشگاه آنتورپ و از دانشگاه کندی بوئنوس آیرس است. در سال 2014 توسط رئیس جمهور جمهوری ایتالیا به او کاوالیره دی گرن کروچه (شوالیه صلیب بزرگ، بالاترین افتخار ایتالیایی) اهدا شد.
مقاله او با عنوان «دادگاه های کیفری بین المللی و نقض جدی حقوق بشردوستانه بین المللی علیه غیرنظامیان و زندانیان جنگی» در حقوق کیفری بین المللی و حقوق بشر با ویرایش مانوج کومار سینها (انتشارات ماناک، دهلی نو، 2010) منتشر شد.
ژان ژاک روسو:
ژان ژاک روسو متفکر سوئیسی، در سده هجده و اوج دورهی روشنگری اروپا می‌زیست.
اندیشه‌های او در زمینه‌های سیاسی، ادبی و تربیتی، تأثیر بزرگی بر معاصران گذاشت. نقش فکری او که سالها در پاریس عمر سپری کرد، به عنوان یکی از راهگشایان آرمانهای انقلاب کبیر فرانسه قابل انکار نیست. اگر چه روسو، از نخستین روشنگرانی است که مفهوم حقوق بشر را بطور مشخص به کار گرفت، اما نزد او از این مفهوم تنها می‌توان به معنایی ویژه و محدود سخن به میان آورد. در مجموع باید گفت که وی رادیکال تر از هابس و جان لاک و شارل دو مونتسکیو می‌اندیشید. شاید به همین دلیل است که برخی از پژوهشگران تاریخ اندیشه، وی را اساسا" در تداوم سنت فکری عصر روشنگری نمی‌دانند، بلکه اندیشهٔ او را بیشتر در نقد فلسفهٔ روشنگری ارزیابی می‌کنند. برای روسو، صرفنظر کردن انسان از آزادی، به معنی صرفنظر کردن از خصلت انسانی و «حق بشری» است. روسو تلاش می‌کند، نوعی هماهنگی میان آزادی فردی و جمعی ایجاد نماید. وی این کار را در اثر معروف خود «قرارداد اجتماعی» که در سال ۱۷۶۲ میلادی نوشته شد، انجام می‌‌دهد.
میشل ویرالی:
او در ششم ژانویه 1922 شانزدهم دی ماه 1300 در شهر «اوتن» در فرانسه متولد شد و با اخذ دکترای حقوق از دانشگاه پاریس و همچنین عضویت در هیئت علمی دانشکده حقوق همان دانشگاه بسرعت مراحل عالیه علمی را گذراند و مسئولیت ها و مقامات مهم علمی و نیز دیپلماتیک را در زمینه های مختلف حقوق بین الملل احراز نمود. پس از 9سال تدریس در دانشکده حقوق و مؤسسه علوم سیاسی دانشگاه استراسبورگ فرانسه تا پایان عمر بطور همزمان استادی دانشگاه ژنو (کرسی فلسفه حقوق و حقوق بین الملل) و دانشگاه پاریس (کرسی حقوق بین الملل عمومی) را عهده دار بود. او همچنین عضو و نایب رئیس انستیتوی حقوق بین الملل بود. به اتفاق پروفسور شارل روسو مدیریت «مجله حقوق بین الملل عمومی» در فرانسه را نیز به عهده داشت. وی یک بار در تابستان سال 1967 و آخرین بار در تابستان 1983 یـک دوره درسی در آکادمی حقوق بین الملل لاهه ایراد کرد.
جان جی:
حقوقدانان مشهور امریکا متولد سال ۱۷۴۵ در شهر نیویورک می باشد. این حقوقدان آمریکایی تحصیلات حقوق خود را در دانشگاه کلمبیای نیویورک که یکی از بزرگترین و مهم ترین دانشگاه های آمریکا است به پایان رساند. وی یکی از بنیان گذاران ایالت متحده آمریکا و اولین رییس دادگاه عالی این کشور تازه به استقلال رسیده بود. در جریان مبارزات استقلال طلبانه مردم آمریکا و مذاکراتی که در این ارتباط با قدرت استعماری بریتانیا صورت می گرفت ، جان جی در مقام یک دیپلمات برجسته نیز نقش بسیار مهمی ایفا کرد .
جان جی در آغاز مبارزات استقلال طلبان آمریکا که خواستار جدایی این کشور از قدرت استعماری بریتانیا بودند، با تردید به این مبارزات نگاه می کرد، اما زمانی که به اصالت مبارزات استقلال طلبانه پی برد خود نیز به آن پیوست و به یکی از چهره های تاثیر گذار در کسب استقلال آمریکا تبدیل شد و سرانجام به عنوان یکی از اعضاء ارشد هیات نمایندگی استقلال طلبان آمریکا در مذاکرات پاریس که سرانجام به تسلیم انگلیسی ها در به رسمیت شناختن استقلال آمریکا منجر شد پیوست و مدتی نیز در مقام وزیر خارجه کشور نو استقلال آمریکا به طراحی سیاست خارجی این کشور پرداخت.
