پویایی مفهوم «سرمایه گذاری» در پرتو متدولوژی های احراز صلاحیت ایکسید
چکیده
حدود نیم قرن از فعالیت مرکز داوری ایکسید می گذرد و در طول این زمان مفهوم «سرمایه گذاری» به یکی از بحث برانگیزترین مباحث این حوزه بدل شده و موضوع دعاوی بسیاری نیز بوده است. عدم تعریف این اصطلاح در کنوانسیون واشنگتن از یک سو و اتکای مراجع داوری ایکسید به معیاری دوسویه، مبنی بر انطباق مفهوم سرمایه گذاری هم با معاهدات مربوطه و هم کنوانسیون واشنگتن، در احراز صلاحیت خویش از سوی دیگر، سبب شده است که مراجع داوری ایکسید متدولوژی های گوناگونی را در احراز وجود یک سرمایه گذاری به کار گیرند و بیش از پیش بر چالش های این حوزه بیافزایند. با این وصف که برخی از مراجع داوری با اتکای صرف به قصد و نیت طرف های معاهده، اصالت را به رضایت طرف ها دادند و برخی دیگر از مراجع معیارهای عینی سرمایه گذاری را بر رضایت طرف ها ترجیح دادند و فارغ از رضایت طرف ها به احراز صلاحیت خویش پرداختند. از این رو، پژوهش حاضر با هدف درک بهتر این روش ها در پی یافتن پاسخی برای این پرسش است که کدام یک از این رویکردها با ماهیت پویای مفهوم «سرمایه گذاری» سازگارتر است و در واقع مراجع داوری ایکسید با عنایت به کنوانسیون واشنگتن از چه طریقی
نویسندگان: سید قاسم زمانی ،امیر درون پرور
منبع: دیدگاه های حقوق قضایی بهار 1394 شماره 69
کلید واژه ها: رویه ی قضایی، مفهوم سرمایه گذاری ،صلاحیت ایکسید ،داوری سرمایه گذاری ،کنوانسیون واشنگتن
حوزه های تخصصی:
حوزههای تخصصی ،حقوق فحقوق بین الملل ،حقوق بین الملل عمومی، مراجع صالح بین المللی
حوزههای تخصصی ،حقوق ،حقوق تجارت بین المللی و اقتصادی
حوزههای تخصصی ،حقوق ،گروه های ویژه ،اسناد بین المللی و کنوانسیونها