واحد تحریریه موسسه حقوقی آفرینش با توجه به اهمیت موضوعی و کاربردی اخذ استاندارد و ایزو و در راستای ارائه اطلاعات مستند و جامع در زمینه تعریف استاندارد بررسی اطلاعات مستدل و کارا اقدام به ایجاد بانک اطلاعاتی مشخص در خصوص تعریف استاندارد نموده است. لذا با مطالعه و بررسی مطالب ذیل می توانید منبع کامل و جامعی از موضوع فوق الذکر را در اختیار داشته باشید. در صورت نیاز به اطلاعات توضیحات و تفسیر موارد موجد ابهام در زمینه تعریف استاندارد می توانید با کارشناسان موسسه حقوقی آفرینش از طریق لینک های ارتباطی در تماس باشید. تا با اشراف کامل نسبت به موضوعات و مطالب ذکر شده و تکمیل دایره اطلاعاتی و همچنین بهره گیری از دانش ارایه شده به اهداف مطالعاتی و کاری خود دست یابید.
تعریف استاندارد :
علامت استاندارد، نشانی است که به موجب آن ، کیفیت کالا یا خدمات ارائه شده است تضمین می گردد. به طور کلی اعطای نشان استاندارد مستلزم این امر است که مجموعه ای از مطالعات صورت بگیرد تا بین محصول خریداری شده و هزینه پرداختی، تعادل برقرار کند . البته لازم به ذکر است که ملاکهای اخذ استاندارد ، ثابت نیستند و هر زمانی نیازمند استانداردهای متناسب با خود است.متولی صدور نشان استاندارد سزمان ملی استاندارد ایران می باشد.
سازمان ملی استاندارد ایران:
تشکیلات سازمان ملی استاندارد ایران همزمان با تصویب قانون اوزان و مقیاس ها در سال 1304 خورشیدی شکل گرفت و تا سال 1311 به نام اداره "اوزان و مقادیر" در وزارت فلاحت، تجارت و فواید عامه فعالیت داشت.
در سال های 1311 تا 1331 به نام اداره "اوزان و مقیاس ها" تحت پوشش اداره کل تجارت به فعالیت خود ادامه داد و در سال های 1331 تا 1339 در وزارت اقتصاد ملی مستقر بود.
با تصویب قانون در سال 1339 موسسه استاندارد ایران تاسیس شد و کار خود را در چارچوب هدف ها و مسئولیت های تعیین شده آغاز کرد و در همان سال به عضویت سازمان بین المللی استاندارد (ISO) در آمد.
در سال 1344 آزمایشگاه های واقع در شهر صنعتی کرج (محلی فعلی) به موسسه ملحق و نام آن به "موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران"، تغییر یافت.
در سال 1349 قانون مواد الحاقی به قانون تأسیس موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران شامل 17 ماده و 2 تبصره از تصویب مجلسین وقت گذشت.
در سال های 1353 تا 1371 جایگاه موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران در زیرمجموعه وزارت صنایع قرار داشت و از سال 1371 با تصویب قانون اصلاح قوانین و مقررات موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران در مجلس شورای اسلامی، موسسه دارای شخصیت حقوقی مستقل شد.
طبق تصویب نامه یکصد و پنجاه و دومین جلسه شورای عالی اداری در تاریخ 1390/07/24 موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران به سازمان ملی استاندارد ایران تغییر نام داد و زیر نظر مستقیم ریاست جمهوری قرار گرفت. سازمان ملی استاندارد ایران تا کنون حدود 27 هزار عنوان استاندارد ملی را تاکنون تدوین کرده است که بیشترین میزان استانداردهای تدوین شده به ترتیب در زمینه مکانیک و فلزشناسی با 3528 موضوع، صنایع شیمیایی و پلیمر با 3504 موضوع، خوراک و فرآورده های کشاورزی با 3317 موضوع، خودرو و نیرو محرکه با 2889 موضوع می باشد. همچنین در حوزه خدمات 824 استاندارد و در زمینه مدیریت کیفیت 154 موضوع تدوین شده است.
فعالیت سازمان در چهار محور زیر انجام میشود:
۱ـ استانداردسازی
۲ـ اندازهشناسی
۳ـ تأیید صلاحیت
۴ـ ارزیابی انطباق
ماده۷ـ مأموریتها و وظایف سازمان در چهارچوب ماده (۳) و تبصرههای (۱) و (۳) آن در این قانون به شرح زیر میباشد:
۱ـ تعیین، تدوین، بهروزرسانی و نشر استانداردهای ملی
تبصره۱ـ فهرست کالاها و تجهیزات پزشکی و استاندارد آنها بهموجب آییننامهای خواهد بود که با پیشنهاد سازمان و وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی بهتصویب هیأتوزیران میرسد.
تبصره۲ـ سازمان ملی استاندارد ایران بهعنوان تنها مرجع رسمی اعطای نشان حلال موظف است بهمنظور حصول اطمینان از انطباق استانداردهای حلال با موازین فقه اسلامی و نظارت بر اجرای آن یک فقیه مجتهد متجزی صاحبنظر در مسائل حلال به شورای نگهبان پیشنهاد و پس از تأیید فقهای شورای نگهبان با حکم رئیس سازمان برای چهار سال منصوب نماید. این حکم برای دورههای بعدی قابل تمدید میباشد.
حکم این ماده نافی اختیارات و نظرات فقهای شورای نگهبان در اصل چهارم(۴) قانون اساسی نیست.
در مورد ذبح و صید حلال رعایت ماده (۶) قانون نظارت شرعی بر ذبح و صید مصوب ۱۳۸۷/۱۲/۱۴ الزامی است.
۲ـ مشارکت در تدوین استانداردهای منطقهای و بینالمللی از طریق عضویت فعال در کمیتههای فنی
۳ـ انجام مطالعات تطبیقی برای دستیابی به تجارب سایر کشورها در حوزههای مرتبط با استانداردسازی
۴ـ توسعه استانداردهای پژوهشمحور در جهت ارتقای کیفیت کالا و خدمات هماهنگ با استانداردهای بینالمللی
۵ ـ انجام تحقیقات بهمنظور تدوین و بهروزرسانی استانداردها، بهبود روشها و سامانهها با بهرهگیری از توانمندیهای بخشهای درون و برونسازمانی و اقدام به بومیسازی استانداردهای بینالمللی بر پایه الگوی اسلامی ـ ایرانی پیشرفت
تبصره ـ پژوهشگاه استاندارد بهعنوان بازوی تحقیقاتی سازمان باید از طریق آزمایشگاههای مرجع و تأیید صلاحیتشده نسبت به انجام پژوهش در زمینه بهبود استانداردهای ملی و بومیسازی استانداردهای منطقهای و بینالمللی اقدام کند.
۶ ـ آموزش و ترویج استانداردها و فراهم نمودن امکان دسترسی مردم به مشخصات و اطلاعات مربوط به استانداردهای کالا و خدمات در سطح کشور
۷ـ برنامهریزی و نظارت بر امور اندازهشناسی قانونی کشور
۸ ـ ترویج سامانه بینالمللی یکاها ( SI ) بهعنوان سامانه رسمی اندازهشناسی قانونی در کشور و برسنجی(کالیبراسیون) وسایل سنجش
۹ـ تجهیز و راهاندازی آزمایشگاههای مرجع اندازهشناسی برای برسنجی وسایل و تجهیزات اندازهشناسی بهعنوان تنها مرجع رسمی این وظیفه در کشور
۱۰ ـ اعتباربخشی و تأیید صلاحیت کلیه نهادهای ارزیابی انطباق نظیر آزمایشگاههای آزمون و برسنجی، مؤسسات بازرسیکننده داخلی و خارجی (سورویانس) مؤسسات گواهیکننده محصول، مؤسسات گواهیکننده اشخاص حقیقی و حقوقی و مؤسسات گواهیکننده سامانههای مدیریتی بهعنوان تنها مرجع رسمی این وظیفه در کشور
۱۱ـ نظارت بر حسن اجرای استانداردهای اجباری و کلیه کالاها و خدمات دارای پروانه کاربرد علامت استاندارد
۱۲ـ نظارت بر حسن اجرای استانداردهای اختیاری
۱۳ـ بررسی کارشناسی پیشنهادهای دستگاههای اجرائی پیشنهاددهنده استانداردهای اجباری جهت ارائه به شورایعالی استاندارد
۱۴ـ تدوین، بهروزرسانی و نظارت بر اجرای استانداردهای مصرف بهینه انرژی با مشارکت دستگاههای تخصصی ذیربط هماهنگ با استانداردهای روز دنیا و مقتضیات کشوری
۱۵ ـ کنترل کیفیت کالاهای صادراتی مشمول استاندارد اجباری بهمنظور فراهم نمودن امکان رقابت با کالاهای مشابه خارجی و حفظ بازارهای بینالمللی
۱۶ـ کنترل کیفیت کالاهای وارداتی بهمنظور جلوگیری از ورود کالاهای نامرغوب و حمایت از مصرفکنندگان و تولیدکنندگان داخلی
تبصره ـ سازمان میتواند جهت تسریع در روند واردات کالاهایی که بر روی آنها توسط دستگاههای تخصصی تأیید صلاحیتشده، آزمایش کیفی انجام میشود، با دستگاههای مزبور هماهنگی لازم و اقدام مشترک بهعمل آورد.
۱۷ـ آزمایش و تطبیق نمونه کالا و خدمات با استانداردهای مربوط یا ضوابط و مقررات فنی مورد قبول و در صورت لزوم استفاده از اظهارنظرهای مقایسهای از طریق آزمون کفایت تخصصی بین آزمایشگاهی و صدور گواهینامههای لازم
تبصره ـ سازمان میتواند برای انجام آزمونهای کفایت تخصصی بینآزمایشگاهی و همچنین آزمون نمونههای وارداتی و صادراتی و تجهیزات اندازهشناسی، از خدمات آزمایشگاههای آزمون و برسنجی تأیید صلاحیتشده استفاده نماید.
۱۸ـ اندازهگیری سالانه نرخ رشد کیفیت محصولات اعم از کالا و خدمات با بهرهگیری از معیارها و شاخصهای معتبر و گزارش نتایج حاصل از ارزیابیها به مراجع ذیربط و جامعه
۱۹ـ ساماندهی ساختار نظام مدیریت کیفیت واردات و صادرات کشور با هدف رفع موانع فنی در چهارچوب قوانین و مقررات مربوطه
۲۰ـ تعیین جایزه ملی کیفیت و برگزاری مراسم مربوط و اعطای جایزه مزبور بهعنوان مرجع رسمی این وظیفه در کشور
تبصره ـ برگزاری هرگونه همایش، هماندیشی(سمینار) و عناوین مشابه با موضوع استاندارد و کیفیت در کشور منوط به کسب مجوز از سازمان میباشد.
۲۱ـ تحول در ساختار و مراحل صدور مجوز کاربرد نشان استاندارد در راستای بهروزرسانی رقابتپذیری و بهرهگیری از فناوریهای پیشرفته و درجهبندی کیفیت کالاهای با نشان استاندارد
۲۲ـ بررسی و تشخیص اولویتهای استانداردسازی در حوزه نیازهای داخلی، صادراتی و وارداتی کشور
۲۳ـ ساماندهی نظام ارتقای دانش، مهارت و تجربه در عرصه استانداردسازی بهمنظور ارتقای کیفیت و استفاده از روشها و فناوریهای نوین در فرآیند تولید
۲۴ـ فراهم نمودن امکان نظارتهای مردمی بر کیفیت کالاها با نشان استاندارد ملی بهمنظور ارتقای کیفیت تولید کالا و خدمات ارائهشده
۲۵ـ برنامهریزی و هماهنگی لازم جهت بهرهمندی از توانمندیهای علمی و پژوهشی دانشگاهها و مراکز آموزشی و پژوهشی کشور بهمنظور توسعه دانش استاندارد و بهرهگیری از رویکردهای فناوریهای نوین در عرصه استانداردسازی کشور
ماده۸ ـ نهادهای اعتباردهی که بهصورت مستقل از فعالیتهای استانداردسازی فعالیت میکنند در چهارچوب الزامات بینالمللی موظف به تأیید صلاحیت مؤسسات ارزیابی انطباق در جهت پذیرش گواهینامههای صادره در سطوح بینالمللی میباشند.
ماده۹ـ فعالیتهای اعتباربخشی در «مرکز ملی تأیید صلاحیت ایران» انجام میپذیرد که رئیس آن به پیشنهاد رئیس سازمان و تصویب شورایعالی استاندارد و با حکم رئیس سازمان برای مدت چهار سال انتخاب میشود.
ماده۱۰ـ سازمان میتواند با توسعه دانش استاندارد در بنگاههای اقتصادی در جهت افزایش توانمندیها و مهارتهای لازم در کارکنان، موجبات ارتقای دانش، مهارت و تجربه در عرصه استانداردسازی را در این بنگاهها فراهم نماید.
ماده۱۱ـ سازمان میتواند با هماهنگی دانشگاهها و مراکز آموزشی و پژوهشی کشور بهمنظور توسعه دانش استاندارد و بهرهگیری از فناوریهای نوین در عرصه استانداردسازی، همکاری لازم را برای ایجاد رشتههای نوین استانداردسازی در دانشگاهها و مراکز آموزشی و پژوهشی کشور بهعمل آورد.
ماده۱۲ـ تدوین استاندارد اوزان و مقیاسها و وسایل سنجش، اجرای استاندارد، نشر آگهیهای قانونی، علامتگذاری، کنترل، نظارت و آزمایش ادواری اوزان و مقیاسها و وسایل سنجش مطابق مفاد این قانون انجام میگیرد.
ماده۱۳ـ سازمان تنها مرجع رسمی کشور در تعیین عیار رسمی و انگگذاری مصنوعات فلزی گرانبها میباشد.
ماده۱۴ـ سازمان میتواند با تصویب شورایعالی استاندارد، اجرای استاندارد و یا بخشی از آن را که از نظر آیینهای کار، ایمنی، حفظ سلامت عمومی، داشتن علامت حلال، حفظ محیط زیست، حصول اطمینان از کیفیت، حمایت از مصرفکننده و یا سایر جهات رفاهی و اقتصادی ضروری باشد با تعیین مهلت مناسب اجباری اعلام نماید.
تبصره۱ـ سازمان مکلف است موضوع اجباریکردن استانداردها و مهلت اجرای آنها را در دو نوبت به فاصله ده روز در روزنامه رسمی جمهوری اسلامی ایران و دو روزنامه کثیرالانتشار و روشهای اطلاعرسانی الکترونیکی و رسانه ملی به اطلاع عموم برساند.
تبصره۲ـ کیفیت مواد و کالاهای وارداتی بر حسب ضرورت و اولویت و توجه به مسائل سلامت، ایمنی، بهداشتی، زیستمحیطی و اقتصادی باید با استانداردهای ملی و یا استانداردهای معتبر و ضوابط فنی مورد قبول سازمان منطبق باشد. مدت زمان شمول استاندارد اجباری برای کالاهای وارداتی و اولویت مواد و کالاها را شورایعالی استاندارد تعیین میکند.
تبصره۳ـ در مواردی که اجرای استاندارد اجباری اعلام میشود، تبلیغات رسمی این کالاها و خدمات از طریق رسانههای ارتباط جمعی منوط به داشتن پروانه کاربرد علامت استاندارد و یا تأییدیه سازمان میباشد.
ماده۱۵ـ هرگاه اجرای استاندارد در مورد کالاها و خدماتی، اجباری اعلام شود پس از انقضای مهلتهای مقرر، تولید، تمرکز، توزیع و فروش اینگونه کالاها و خدمات بدون علامت استاندارد و یا بدون تأیید سازمان، ممنوع است و کالاهای مربوطه توقیف و با متخلف طبق ماده(۴۰) این قانون برخورد میشود.
تبصره ـ رعایت کلیه مقررات استانداردهای اجباری در مورد کالاهای وارداتی الزامی است.
ماده۱۶ـ کلیه دستگاههای اجرائی که به نوعی در صدور مجوز تولید کالا یا ارائه خدمات موضوع این قانون، مسؤولیت دارند مکلفند به هنگام صدور مجوز، متقاضیان را ملزم به رعایت استانداردها و مقررات فنی مربوطه نمایند.
ماده۱۷ـ سازمان موظف است نسبت به ارزیابی انطباق کالاهای ساخت داخل، وارداتی و نیز خدماتی که از لحاظ ایمنی، بهداشت و سلامت عمومی حائز اهمیت میباشند با همکاری نهادهای ارزیابی انطباق تأیید صلاحیتشده اقدام و نتایج حاصل را جهت اطلاع عموم و مراجع ذیربط اعلام کند.
ماده۱۸ـ سازمان میتواند بهمنظور ارائه خدمات بازرسی به بخشهای دولتی و غیردولتی و کنترل کیفی و کمی مواد اولیه و کالاهای وارداتی از مرحله ساخت تا ورود کالا به کشور و محل مصرف آن از طریق شرکتهای بازرسی داخلی و خارجی(سورویانس) و یا طرق دیگری که با پیشنهاد سازمان به تصویب شورایعالی استاندارد میرسد، اقدام کند.
تبصره ـ سازمان تنها مرجع رسمی برای تأیید صلاحیت شرکتها و مؤسسات بازرسیکننده داخلی و خارجی است.
ماده۱۹ـ کارشناسان سازمان مجازند به دستور سازمان به محلهای تولید، بستهبندی، تمرکز، عرضه و فروش کالاها و یا خدمات مشمول استاندارد اجباری وارد شوند و به بازرسی و نمونهبرداری بپردازند.
تبصره۱ـ کارشناسان سازمان در انجام وظایف قانونی خود به عنوان ضابط دادگستری محسوب میشوند.
تبصره۲ـ کارشناسان مندرج در این ماده باید از شرایط امانتداری و وثاقت برخوردار باشند.
تبصره۳ـ مفاد این ماده نافی وظایف و اختیارات قانونی سایر دستگاهها نیست.
ماده۲۰ـ مسؤولیت کنترل کیفیت در واحدهای مشمول استاندارد اجباری و دارندگان پروانه کاربرد علامت استاندارد تشویقی یا ارائهکننده خدمات مشمول استانداردهای اجباری برعهده اشخاص حقیقی است که دارای تحصیلات لازم و تجربه کافی در رشتههای تخصصی مربوطه باشند. چگونگی تأیید صلاحیت علمی و فنی و نحوه بهکارگیری این افراد و همچنین شیوه سلب صلاحیت و روش رسیدگی به تخلفات آنان بهموجب قانون تعیین میشود.
تبصره ـ کارشناسان مندرج در این ماده باید از شرایط امانتداری و وثاقت برخوردار باشند.
ماده۲۱ـ سازمان میتواند برای انجام وظایف خود، اشخاص حقیقی، حقوقی و تشکلهای تخصصی ذیصلاح را بهعنوان کارشناس رسمی استاندارد انتخاب و از آنها استفاده کند. نحوه انتخاب و حدود اختیارات و میزان حقالزحمه طبق دستورالعملی است که بهتصویب شورایعالی استاندارد میرسد.
ماده۲۲ـ سازمان موظف است در کلیه گمرکات ورودی و خروجی کشور از خدمات آزمایشگاههای بخش خصوصی، تعاونی و مراکز دانشگاهی که صلاحیت آنها مورد تأیید سازمان میباشد استفاده کند و در غیراینصورت با بهرهگیری از امکانات موجود آزمایشگاههای مناسب دایر نماید.
ماده۲۳ـ سازمان میتواند با بهرهگیری از توانمندیهای علمی و تحقیقاتی بخش خصوصی و دولتی در جهت ارتقای کیفیت و رقابتپذیری محصولات از طریق تشکیل مؤسسات تأیید صلاحیتشده علمی و تحقیقاتی استانداردسازی موجبات بهرهگیری از فناوریهای نوین و پیشرفته و فعال در امر سنجش، کنترل و ارتقای کیفیت را فراهم کند.
ماده۲۴ـ سازمان مکلف است بهمنظور توسعه و تقویت نظام استانداردسازی، مشابه با نظامهای بینالمللی، انواع روشهای تأیید انطباق محصول با استاندارد اعم از گواهی یا اظهاریه انطباق را اعمال کند. چگونگی اجرای این ماده بهموجب دستورالعملی است که حداکثر یکسال پس از تصویب این قانون به پیشنهاد سازمان به تصویب شورایعالی استاندارد میرسد.
ماده۲۵ـ آزمایشگاههای سازمان جز در مورد کالاهای سلامتمحور خاص که به تصویب شورایعالی استاندارد میرسد و نیز موارد نظامی، دارویی، هستهای و پرتویی در زمینههای تعیین ویژگی کالاها و انطباق آن با استانداردهای مربوط، ضوابط فنی و تنظیمکردن وسایل سنجش، بهعنوان آزمایشگاههای مرجع در کشور شناخته میشوند.
تبصره ـ سازمان میتواند با توجه به شرایط اقتصادی نسبت به ایجاد آزمایشگاههای مرجع منطقهای اقدام کند.
ماده۲۶ـ سازمان موظف است نسبت به یکپارچهسازی سیاستها و برنامههای استانداردسازی از طریق تدوین برنامه راهبردی استانداردسازی کشور اقدام کند و آن را در شورایعالی استاندارد بهتصویب برساند.
ماده۲۷ـ کلیه گواهینامههای صادره از سوی مؤسسات گواهیکننده و بازرسیکننده، کارشناسان رسمی استاندارد، آزمایشگاههای آزمون و برسنجی تأیید صلاحیتشده از سوی سازمان در رابطه با تطبیق ویژگی کالاها و خدمات با استانداردهای مربوطه، بهعنوان کارشناسی رسمی مورد قبول کلیه وزارتخانهها، سازمانها و مراجع قضائی تعیین میشود.
تبصره ـ کارشناسان مندرج در این ماده باید از شرایط امانتداری و وثاقت برخوردار باشند.
ماده۲۸ـ سازمان میتواند بهمنظور بهرهگیری از جدیدترین استانداردهای جهانی در راستای رشد و توسعه بنگاههای اقتصادی کشور، راهکارهای لازم را جهت تصویب به شورایعالی استاندارد پیشنهاد کند.
ماده۲۹ـ سازمان موظف است از طریق توسعه استانداردهای پژوهشمحور در جهت ارتقای کیفیت تولیدات صنعتی در سطح استانداردهای پیشرفته و ورود رقابتپذیر جمهوری اسلامی ایران در عرصه مبادلات بینالمللی با بهرهگیری از اساتید برجسته و نخبگان علمی و فنی کشور در عرصه استانداردسازی، موجبات ارتقای کیفی محصولات با فناوری بالا در راستای نیل به اهداف توسعه و پیشرفت کشور را فراهم کند.
ماده۳۰ـ سازمان مکلف است بهمنظور ارتقای وظایف نظارتی خود بر واحدهای تولیدی و اجرای بند (۳۰) سیاستهای کلی برنامه ششم توسعه در چهارچوب قوانین و مقررات مربوطه نسبت به تدوین و اجرای سند جامع و نقشه راه تحول نظام استانداردسازی کشور و مدیریت کیفیت، ظرف مدت ششماه پس از لازمالاجراءشدن این قانون اقدام نماید.
ماده۳۱ـ سازمان مجاز است در ازای خدمتی که انجام میدهد بر حسب طبقهبندی خدمات و بهموجب تعرفهای که رأساً تعیین و برای تصویب به شورایعالی استاندارد ارسال میکند، کارمزد مناسب دریافت کند.
تبصره ـ گمرکات کشور موظفند خدمات آزمایشگاهی خود را از آزمایشگاههای سازمان و یا مورد تأیید سازمان دریافت کنند.
ماده۳۲ـ سازمان، نمایندگی دولت جمهوری اسلامی ایران در مجامع و مراجع تخصصی بینالمللی و منطقهای مرتبط با حوزه استاندارد و کیفیت را برعهده دارد.
تبصره ـ در حوزه تأیید صلاحیت، نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در مجامع و مراجع تخصصی بینالمللی و منطقهای برعهده مرکز ملی تأیید صلاحیت است
موسسه حقوقی آفرینش ارائه دهنده خدمات جامع حقوقی در راستای ارتقای سطح علمی و دانش افزایی و آشنایی با قوانین و مقررات صاحبان مشاغل کلیه مشاوره ها و راهنمایی های لازم را توسط وکلا و مشاوران حقوقی ارائه مینماید. آشنایی با قوانین و مصوبات قانونی و امور اجرایی آنها و دریافت راهنمایی ها در خصوص امور حقوقی و دانشجویی تنظیم قرارداد های تجاری، امور حقوقی شرکت ها، امور ثبتی و حقوقی مالکیت صنعتی توسط کارشناسان و وکلا مؤسسه حقوقی آفرینش ممکن می باشد.